Հովհաննես Թումանյան
Ա՜խ, երանի թե լիներ մի հնար...
Ա՛խ, երանի թե լիներ մի հնար
Այդ ժպիտը միշտ քո դեմքին մնար.
Ես վախենում եմ մի ժամից հետո
Անցնի խնջույքը, և կյանքից դժգոհ
Մտածմունքներով դարձյալ դու տխրես...
Ա՜խ, երանի թե մնայիր այդպես...
1889
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Կոմիտաս
Շուշիկի
Հետևելով անմեղ աղավնիներին
Խաղա առցանց