Հովհաննես Թումանյան

Աշնան վերջը

Սարի լանջին,
Մեգի միջում
Խոխոջում է
Ու տըրտընջում

Ջուրը բարակ,
Ջուրը տըխուր.
Վաշ-վի՜շ, վաշ-վի՜շ,
Ո՞ւր կորան, ո՞ւր,
Տերև ու խոտ,

Վարդը շաղոտ,
Սարվորն ուրախ,
Սըրինգ ու խաղ։
Շուրջըս դատարկ,
Շուրջըս տըխուր...

Վաշ-վի՜շ, վաշ-վի՜շ,
Ո՞ւր կորան, ո՞ւր։

1907

Յատուկ Երաժշտություն
Մեղեդի
Առնո Բաբաջանյան

Մեղեդի

Աղջիկը գրքով
Աղջիկը գրքով
Խաղա առցանց