Հովհաննես Թումանյան

Ափսո՜ս...

Լըսի՛ր, սիրտըս երգ է ասում,
Նըվո՜ւմ, նըվո՜ւմ անդադար,
Լաց է լինում ու ափսոսում
Ինչ որ չըկար... ինչ որ կար...

Ափսոսում է ինքը իրան,
Այնպես կամա՜ց, այնքան խո՜ր...
Ափսո՜ս, որ չես լըսում նըրան―
Իմ սև սըրտին սըգավոր։

1899

Յատուկ Երաժշտություն
Ջութակի կոնցերտ ռե մինոր
Արամ Խաչատրյան

Ջութակի կոնցերտ ռե մինոր

Պատերազմի աղետը
Պատերազմի աղետը
Խաղա առցանց