Հովհաննես Հովհաննիսյան
Նոր գարուն
Քեզ ըսպասող չըմընաց,
Ո՞ւր ես գալի, ա՛յ գարուն,
Գովքդ ասող չըմնաց,
Զուր ես գալի, ա՛յ գարուն։
Սև-մութ պատեց աշխարհին,
Սար ու ձոր դառան արին,
Մեց վայ բերեց էս տարին
Ո՞ւր ես գալի, ա՛յ գարուն։
Բյուլբյուլը գա՝ թող ձեն տա,
էյ ո՞վ պիտի քեզ խնդա,
էլ ո՞ր սիրտը կըթնդա
Զուր ես գալի, ա՛յ գարուն։
Բյուլբյուլն եկավ՝ վարդ չունի,
Ծաղկոցը կա՝ վարդ չունի
Էլ ո՛վ ա որ դարդ չունի
Ո՞ւր ես գալի ա՛յ գարուն։
Դու ետ բերիր հավքերին,
Ո՞նց տեր ըլնեն բըներին
Սա՚դ տեղ չկա մեր երկրին
Զուր ես գալի, ա՛յ գարուն։
Աշուղի բերանը փակ,
Սազ-քյամանչեն փակի տակ,
Սիրտն ա էրվում անկրակ
Ո՞ւր ես գալի, ա՛յ գարուն։
Քես ըսպասող չըմընաց,
Զուր ես գալի, ա՛յ գարուն.
Գովքըդ ասող չըմընաց
Ո՞ւր ես գալի, ա՛յ գարուն։
1897
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Դավիթ Բալասանյան
Վերհիշելով
Բերքառատ աշուն
Խաղա առցանց