Ավետիք Իսահակյան
Շարա˜ն-շարա˜ն ամպերն եկան.
Շարա˜ն-շարա˜ն ամպերն եկան.
Ա˜խ, մուժն առավ իմ չամփեն.
Ո՞ւրտից կուգամ, ո՞ւրտեղ կերթամ,
Միտքըս` շըվար, ու չիտեմ:
Էս ինչ կըսկիծ սիրտըս ծեծկեց,
Քուրի՛կ, քեզնեն հեռու կերթամ:
Վարդի փուշը սիրտըս ծակեց,
Դարդը սըրտիս խոլոր կերթամ:
Սար ու ձորեր ձունն է իջեր,
Քամին պա՛ղ-պա՛ղ կըփըչե.
Ես մենակ եմ, ես` անընկեր,
Քամին ճակտիս կըփըչե;
Շարա˜ն-շարա˜ն ամպերն եկան.
Ա˜խ, մուժն առավ իմ ճամփեն.
Ո՞ւրտից կուգամ, ո՞ւրտեղ կերթամ,
Միտքըս` շըվար, ու չիտեմ;
1897
Ալեքսանդրապոլ
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Կոմիտաս
Չինար ես
Հնդիկ արքայադուստր
Խաղա առցանց