Երազիս տեսա, որ ծովի ափին

Երազիս տեսա, որ ծովի ափին
Ես ընկած էի խոր վերքը սրտիս.
Եվ ալիքները մեղմ ծփում էին`
Անուշ օրորով ինձ անդորր տալիս:

Երազիս տեսա, որ ընկերներս
Ուրախ երգելով անցան ծովափով.
Սակայն … ոչ մեկը ինձ ձայն չըտվեց,
Իսկ ես լուռ էի մահվան խոր վշտով …

1901
Ցյուրիխ