Յատուկ Խանութ
Յատուկ Կտավ
Յատուկ Երաժշտություն
Գլխավոր
Հեղինակներ
Որոնում
Ֆոտոարխիվ
Մուտք
Գլխավոր
Լուսանկարներ
Վերնատան անդամների լուսանկարը (1903). նստած են Ավ…
Վերնատան անդամների լուսանկարը (1903). նստած են Ավետիք Իսահակյանը, Ղազարոս Աղայանը, Հովհաննես Թումանյանը: Կանգնած` Լևոն Շանթն ու Դերենիկ Դեմիրճյանը
Լևոն Շանթ
Ավետիք Իսահակյան
Ղազարոս Աղայան
Հովհաննես Թումանյան
Կապակցված ստեղծագործություններ
Բանաստեղծություն
Հովհաննես Թումանյան
Այդ ի՜նչ սրտամաշ տխրություն է քեզ...
Այդ ի՜նչ սրտամաշ տխրություն է քեզՊատել, հայրենի գեղեցիկ աշխարհ.Մինչև ե՞րբ պիտի չարչարվես այդպեսՏա…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Մի թռչուն եկավ
Մի թռչուն եկավԵրազի միջից,Եվ ծարավ հոգուսՇշնջաց մեղմիկԱնունըդ անուշ,Իմ սիրուն մանկի՛կ: Երգեց աչերը…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Քաղած վարդը թըփին ետ չի գա նորից
Քաղած վարդը թըփին ետ չի գա նորից.Ետ չի գա հավետ ժամն անցած օրից: Անցած կյանքըդ հիմա երազ է, մշուշ,…
Հեքիաթ
Հովհաննես Թումանյան
Ուլ (գրաբար)
Ի մէջ խորոյ անտառի էր այծ մի և էր նորա ուլ մի գեղեցիկ: Այծն աւրն ողջոյն թողու զուլ ի տանն և յարաւտ…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Սիրածներիս կորուստի հետ
Սիրածներիս կորուստի հետՉհաշտվեցի ես երբեք.Անհրաժեշտի իմաստի հետՉհաշտվեցի ես երբեք:Իզուր ինչքան միտք…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Կըտեսնեմ ահա, - լուռ երեկոյին
Կըտեսնեմ ահա, - լուռ երեկոյինԲարակ ծուխ կելնի իմ հոր օջախեն.Եվ ուռիներս մարմանդ կօրորվին,Ծղրիդը կեր…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Դու չես հասկանա
Չեմ տեսնում շքեղ զարդերը գարնան,Վշտից խավարեց գոհարն աչքերիս.Ծանրացավ աշխարն ուսերիս վրա,Զուր ես հա…
Պատմվածք
Հովհաննես Թումանյան
Մայրը
Մի գարնան իրիկուն դռանը նստած զրույց էինք անում, երբ այս դեպքը պատահեց։ Էս դեպքից հետո ես չեմ մոռան…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Մենակ, անընկեր ձեր գիրկն եմ ընկել
Մենակ, անընկեր ձեր գիրկն եմ ընկելԿենսական ծովի ահեղ պտույտներ, Սիրտս լի՛ հույսով, …
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Մի երեխա քնից զարթնել
Մի երեխա քնից զարթնելԼաց էր լինում աղիողորմ:Սրտի ուզած բաներն ամենՏեսել էր նա պերճ երազում,Եվ զարթն…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Դու գնացիր, – ես մնացի
Դու գնացիր, – ես մնացիԲյուր մարդկանց մեջ մեն – մենակՍրտիս խորքում դառն լացի,Խավարն իջավ…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Ավիկին
Կյանքիդ ուղին լինի պայծառ,Ամեն քայլդ` ազնիվ, արդար:Լինես խոհուն, լինես գիտուն,Եվ ունենաս սիրտ զգայո…
Պատմվածք
Հովհաննես Թումանյան
Աղքատի պատիվը
I Ղ… գյուղաքաղաքում առանձնացած ապրում էր Սիմոն անունով մի բարի մարդ։ Նա չէր խառնվում գյուղա…
Բանաստեղծություն
Ավետիք Իսահակյան
Նազան-աղջի՛կ, Շուշան-Շուշի՛կ,
Նազան-աղջի՛կ, Շուշան-Շուշի՛կ,Տես մութն ընկավ-հովն ընկավ,Ցոլցլալով աստղերն ելան,Քունն աչերիս ցած իջա…
Պոեմ
Ավետիք Իսահակյան
Մոր սիրտը
(Հայկական ավանդավեպ) Կա հինավուրց մի զրույց,Թե մի տղա,Միամորիկ,Սիրում էր մի աղջկա:Աղջիկն ասավ &la…
Գաղտնիության քաղաքականություն
Պայմաններ և Կանոններ
Կապ մեզ հետ
