Նըստած եմ մի օր ու միտք եմ անում.Միտք եմ անում, մի՜տք, ու չեմ կարենումՄի հընար գըտնեմ՝ ցավերըս հո…

Վարպետ Բըզեզն ամռան մի օրԴըպրոց բացեց մեծ ծառի տակՈւ հավաքեց թիթեռ, ճանճ, բոռ,Մըժեղ, մըրջյուն, մը…

Ինչքա՜ն ծիծաղեցին էն գիշեր․․․ Ամենքը գաղթականներ էին։ Նոր էին Թիֆլիս հասել։ Զանոն էլ նրանց հետ էր։…

Թեպետև բախտը մեզ շատ հարվածեցԵրկար դարերով, ահեղ հարվածով,Թեպետև էսպես ցրվեց, տարածեց,Ձըգեց հողեհ…

(Ազգային ավանդություն) Լենկթեմուրն եկավ, հուրն ու սուրն եկավ,Անօրենն եկավ, եկա՜վ …

Իմ եղբայրները օտարության մեջԻնձ ասում էին. «Կարոտ ենք, երգի՛չ,Մեր հայրենիքի երգերիցն ասա՛. …

Երբ գիշերայինՄութ հորիզոնիցԱրև կամ լուսինԵրևում են ինձ, Իմ տխուր հոգումԾագում է ոսկիՃաճանչը հուս…

Սրտամաշ տաղտուկ ծանըր գիշերի...Ահռելի սարսափ գիշատիչների...Թառանչում էի և լալահառաչՄիմիայն արևի լ…

Գարունը եկավ ամպերով,Ամպերը եկան անձրևով.Անձրևը տանեմ արտին տամ,Արտը ինձ ցորեն տա. Ցորենը տանեմ …

Նըստած եմ տըխուր, մենակ մի ժայռի,Կանչում եմ հուշերն անցած օրերի,Փընտրում եմ նըրա պատկերը կարոտ …

(Արևելքի առակներից) Օրը ցերեկովԵրեք-չորս հոգովԿույրերը եկանՓըղին դեմ ընկան։ Մինը, որ մար…

Մութն էր երկինքը. ոչ ոք չըտեսավԲնության գործը գիշերվա մթնում,Միայն առավոտ, երբ որ լուսացավ,Փայլու…

Մի մարդ գնաց հեռու երկիր աշխատանք անելու։ Ընկավ մի գյուղ։ Տեսավ այս գյուղի մարդիկ ձեռով են փայտ կոտ…

Ազատ, համարձակ բարձրացի՛ր, արատ,Քո պատվանդանի վերա ոսկեղեն,Բարձրացի՛ր, իշխի՛ր... թող մարդիկ անպար…

Ի՞նչ կըլինի, ասա՛, գրիչ,Ինձ էլ սիրես գոնե մի քիչ։Ինչո՞ւ իմ մեծ քրոջ ձեռքինԳրում ես միշտ վարժ ու կ…