Յատուկ Խանութ
Յատուկ Կտավ
Յատուկ Երաժշտություն
Գլխավոր
Հեղինակներ
Որոնում
Ֆոտոարխիվ
Մուտք
Գլխավոր
Լուսանկարներ
Հովհաննես Թումանյանը դստեր՝ Նվարդի հետ
Հովհաննես Թումանյանը դստեր՝ Նվարդի հետ
Հովհաննես Թումանյան
Կապակցված ստեղծագործություններ
Բալլադ
Հովհաննես Թումանյան
Որբը
(Հայ ժողովրդական ավանդություն) Սըհա՜կ… Սըհա՜կ… գիշերն ի բունԿանչում է Որբն աղեկըտո…
Հեքիաթ
Հովհաննես Թումանյան
Ձախորդ Փանոսի հեքիաթը
Ժամանակով մի աղքատ մարդ է լինում, անունը՝ Փանոս։ Ինքը մի բարի մարդ է լինում, բայց ինչ գործ որ բռնու…
Պոեմ
Հովհաննես Թումանյան
Լոռեցի Սաքոն
I Էն Լոռու ձորն է, ուր հանդիպակացԺայռերը՝ խորունկ նոթերը կիտած՝Դեմ ու դեմ կանգնած, համառ ու անթ…
Բանաստեղծություն
Հովհաննես Թումանյան
Հուսահատությունը տիրել է կյանքին...
Հուսահատությունը տիրել է կյանքին.Մարդիկ տխրությամբ տանջվում են ահա,Իսկ ոգևորողն այս ծանր ժամինԼռե…
Բանաստեղծություն
Հովհաննես Թումանյան
Խորհրդավոր մեռելը
Ուր որ կանգնում, նըստում եմ ես,Ամենուրեք, անմեկին,Աչքիս առջև դըրած է միշտՄի լուռ դագաղ թանկագին։ …
Բանաստեղծություն
Հովհաննես Թումանյան
Վայր ընկնող աստղեր
(Նմանություն) Հայրի՛կ, տե՛ս, տե՛ս, աստղը թռավ,Անհետ կորավ երկընքից,Ո՞վ էր արդյոք, որ զր…
Բանաստեղծություն
Հովհաննես Թումանյան
Գարնան հիշողություն
Մի՞տդ է գալիս մեր քեֆն, ընկեր,Էն ճյուղաշատ ծառի տակին,Երբ գընացինք դիմավորենքՆոր գարունքին ու նոր…
Պոեմ
Հովհաննես Թումանյան
Մարոն
I Մեր գյուղն էն է, որ հըպարտ,Լեռների մեջ միգապատ,Խոր ձորերի քարափին՝Ձեռը տըված ճակատին՝Միտք է ա…
Բալլադ
Հովհաննես Թումանյան
Էսպես չի մնա
(Հին զրույց) Լինում է թե չէ, ո՞վ գիտի հաստատ.Եվ ի՞նչն է հաստատ աշխարքի վըրա... Աշխարքում …
Բալլադ
Հովհաննես Թումանյան
Չարի վերջը
Լինում է մի սար,Էն սարում մի ծառ,Էն ծառում փըչակ,Փըչակում մի բուն, Բընում երեք ձագ,Ու վըրեն Կըկո…
Բանաստեղծություն
Հովհաննես Թումանյան
Մի՛ որոնիր մի ժամանակ...
Մի՛ որոնիր մի ժամանակԱրհամարհածդ՝ այս կըրծքի տակ,Հառաչանքով դուրս թռավ նա,Ու դատարկ է տեղը հիմա..…
Պատմվածք
Հովհաննես Թումանյան
Երկու հայր
1896-ի կոտորածի ձմեռն էր։ Մի խումբ փախստականներ Սասունի կողմերից հասան Էջմիածին։ Նրանց մեջն էր և Ա.…
Նամակ
Հովհաննես Թումանյան
նամակ Շուշանիկ Մաճկալյանին
Դսեղ―ԹիֆլիսՀարգելի մայր, Ձեր կրքոտ բնավորությունը հասնում է վերջին ծայրահեղության։ Դեռ այդտեղ եղած…
Բանաստեղծություն
Հովհաննես Թումանյան
Գրիչ
Ի՞նչ կըլինի, ասա՛, գրիչ,Ինձ էլ սիրես գոնե մի քիչ։Ինչո՞ւ իմ մեծ քրոջ ձեռքինԳրում ես միշտ վարժ ու կ…
Հեքիաթ
Հովհաննես Թումանյան
Ուլ (գրաբար)
Ի մէջ խորոյ անտառի էր այծ մի և էր նորա ուլ մի գեղեցիկ: Այծն աւրն ողջոյն թողու զուլ ի տանն և յարաւտ…
Գաղտնիության քաղաքականություն
Պայմաններ և Կանոններ
Կապ մեզ հետ