Քայլում եմ մենակ անտառի խորքում,Դեղին տերևը թափվում է վերաս.Ո՛չ վիշտ եմ սգում, ո՛չ սեր եմ երգում, -…

Սիրելի Սիամանթո.Վաղուց է, կուզեի քեզ երկարորեն գրել, բայց գլուխս շատ զբաղված էր և օրեցօր կգցեի. Անշ…

(Շիրակի ավանդավեպ) Կես – գիշերին, գետի ափինԵս նստած եմ սիրավառ.Գետն հոսում է, և հոսանքինԵս ն…

Դու մերժեցիր ինձ, չըկանչեցիր ետ:Եվ անցան տխուր, տարիներ տխուր.Եվ հեռվից վախով, հույսերից թափուր,Նայ…

Ամառվա կապույտ, անդորր գիշերին,Ժայռի կատարին նստել եմ մենակ`Հայացքըս հառած նիրհ մտած ծովին: Լո&til…

Հեռավոր ծովի լռիկ ափերումԽոր վերքը սրտիս ընկած էի ես.Անգըղն էր ժայռին կտուցը սրում,Շուրջս ամայի` գե…

Հեռու անտառում ծաղկում է հպարտ,Ցնծում է զվարթ այն կաղնին հիմա,Որ պիտի դառնա դագաղըս մի օր:Եվ մահըս …

Մենակ, անընկեր ձեր գիրկն եմ ընկելԿենսական ծովի ահեղ պտույտներ, Սիրտս լի՛ հույսով, …

…Եվ ո՛ւշ գիշերին հոգնած մի ալիքԼացով, հառաչով եկավ ու ընկավ Գիրկը մա…

Իմ սիրտն այնտեղ է – հայրենի հզորԼեռների գըլխին, արծիվների մոտ,Որ ամպերի հետ` խրոխտ, ահավորՆետ…

Մայիսի մի պարզ ու պայծառ օր, երբ գարնան մռայլ մառախուղներիցհետո Սևանի ջրերը առկայծում էին ու ծիծաղո…

Դեպի անապատ հողմը կըսուրա,Խոր լռության մեջ կանցնի կմարի.Դեղին քարերե իմ շիրմի վրաԿըբուսնի մենակ տա…

Հազա˜ր բարով, հպարտ սարե՛ր,Թև՛ եմ առեր, ձե՛զ կուգամ.Արծիվների ձենն եմ լսեր –Արծիվներին …

Ցորենի ծըփուն արտերի եզրինԿանգնել խորհում եմ սրտիս մեջ լռին. – Մի՞թե դու չէիր, հայրենի՛ք իմ …

Հոգիս մըռայլ էր մըրըրկի նըման,Եվ ծանր էր վիշտըս, և ես քուն մտա,- Ինձ տանում էին դեպի կախաղան,Եվ խոժ…