Գունավոր սահմաններ

Մէկ երկու երեք չորս հինգ քայլ լայնքին
Մէկ երկու երեք չորս քայլ երկայնքին
Պզտիկ աշխարհ մը մեր ոտքերուն տակ
Տասնըութ քայլով շրջանն աշխարհին

Ով աղուորներ զոր սիրեց անյուսօրէն գաղտնարար
Թէկուզ ըլլաք դուռ դրացի նոյն թաղէն
Արտասահմանս դուք էք

Թէ կրնաս կապոյտը բացատրէ որդին
Ոչ ծով է տեսեր ոչ լիճ ոչ երկինք
Ոչ ալ կապուտաչուի որդ մըն է սիրեր
Դուք այդ կապոյտը ինծի հարցուցէք

Երբ կանաչ փէչդ հագուիս
Հաւկիթէն նոր ելած
Ցախսարիկի կը նմանիս
Մինչդեռ գիտեմ դուն երկչոտ եղնիկ ես
Անտառներու լոյս կանաչը սրտիդ

Բոլոր գոյները լոյսերը բոլոր
Սէրերը բոլոր
Երբ վանես կեանքէդ
Ահա թէ քեզի սեւը կը մնայ
Բարով գործածես

Բոլոր դեղինները հողէն կʼելլեն
Հասունցած հասկերն արտերուն
Ոսկին մատիդ վրայ

Ու բոլոր դեղինները դէպի հող կʼերթան
Մազերը սա չուէտացի աղջկան
Կամ թէ Մինկը որ
Բրինձ կը ցանէ Եանկ֊Ցէի ափին