Եղիշե Չարենց
Քո դեմքը, թովչությունը դեմքիդ
Քո դեմքը, թովչությունը դեմքիդ,
Աչքերիդ լուսությունը անհուն
Ինչպես, ինչ խոսքերով երգեմ,
Դու՝ ծափ, արբեցում, խնդում:
Դու վառ ծիծաղի մի հնչյուն
Դեպի իմ տխրությունը նետած,
Հոգիս տրփակեզ մի գնչու
Երգում է` խենթացել է բախտից:
Արի՛, ծա՛փ զարկիր, հոգիս
Մատներիդ կարկաչում թող զնգա
Ինչքան ինձ քո բանտում փակես
Հոգիս սիրելու է քեզ այնքան:
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Առնո Բաբաջանյան
Անուրջներ
Պատերազմի աղետը
Խաղա առցանց
