Սիրում եմ սիրել

Քիչ է պատահում, որ ինքըս ինձնից

Փոքր ինչ գոհ լինեմ:

Դժգոհ եմ հաճախ,

Ուրեմըն՝ մարդ եմ ու դեռ ապրում եմ:

Բայց ես սիրում եմ ինքըս ինձ սիրել:

Իսկ սիրում եմ ինձ, երբ սիրում են ինձ:

Ես ինձ այդ պահին այնպես եմ ժպտում,

Ինչպես ժպտում են ա՛յն կոր գերանին,

Որ գետի վրա դարձել է կամուրջ,

Եվ ա՛յն մանուկին, որ ոտաբոբիկ

Մտել է առուն և - թա՜ց վարտիքով -

Կավ է դուրս հանում,

Որ նավակ շինի: