Դու այսպես ես եղել

Քո արյան և քո շինարար մուրճի

Հետքերն է կրում այստեղ ամեն քար:

Զուլալ ջրերըդ նման են խղճիդ.

Քեզ քաջ են կոչել, կոչել են տկար,

Բայց ոչ... տիրակալ:

Դու մերթ զարկվել ես, մերթ զարկել չարին,

Քեզ մերթ գերել են, նվիրել իրար:

Դու մերթ եղել ես անհաղթ ու արի,

Մերթ դաժան եղել, մերթ մեղմ ու բարի,

Բայց ոչ... անիրավ:

Քեզ այսպե´ս գիտի թշնամիդ անգամ.

Մի ձեռքիդ՝ սուսեր, մի ձեռքիդ՝ մանգաղ,

Մերթ ճարտար գրիչ, մերթ՝ փորագրիչ,

Մերթ՝ օրինապահ, մերթ՝ աղանդավոր,

Միշտ՝ տաղանդավոր...

14.XI.1950թ.
Երևան

Հավանել

Պահպանել

Ուզում եմ կարդալ

Դարձիր առաջին մեկնաբանողը

Յատուկ Երաժշտություն

Եկատերինա Դավիդովնա Ռոտինովա-Գուրգենբեկովայի դիմանկարը