Նահապետ Քուչակ

Երբ որ ես պըզտիկ էի

Երբ որ ես պըզտիկ էի,
կանչէին ինձ ոսկի տըղայ․
Մեծցա, սիրու տէր եղայ,
երեսիս գոյնըն կու գընայ․
― Մանկտի՛ք, ձեր արևն ասեմ,
որ սիրուն՝ քարըն չի դիմնայ․
Սիրուն՝ քար ւ'երկաթ պիտի,
պողպատէ դըռնակն ի վերայ։

Յատուկ Երաժշտություն
Մեր մանկության տանգոն
Տիգրան Մանսուրյան

Մեր մանկության տանգոն

Մանկություն
Մանկություն
Խաղա առցանց