Կոմիտաս
Շուշան Սիրտ
Շուշան սիրտըդ մաքառեց տարի-տարի
Կեանքիդ արեւ-օրերում.
Սուսուն-սէրըդ թափառեց արի-արի
Լանջիդ լուսին ձորերում։
Շըրթունքներըդ մանուշակ դալար-դալար
Սիրոյ գարուն զովանի,
Գանգուր հերըդ անուշակ գալար-գալար
Համբոյրներուն հովանի։
Սէրըդ սէր էր ծագեցաւ
Պատոյտ-պատոյտ դափնիների ճիւղերով,
Սիրտըդ սիրտ էր յագեցավ
Կապոյտ-կապոյտ բալասանի իւղերով։
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Կոմիտաս
Վաղարշապատ
Աշնանային երեկո, 1972 թ
Խաղա առցանց