Հովհաննես Թումանյան

Խոստովանություն

Քո աչքերում, որ փայլում է,
Հոգուս հուրն է մշտավառ,
Իսկ ժպիտդ, որ բացվում է,
Սրտիս բերկրանքն անսպառ։

Երբ որ հանգչի հուրն աչքերիդ,
Եվ շըրթունքըդ կարկամի,
Կըմեռանի նաև գերիդ...
Եվ մեզ մի մահ կըտանի։

1891
Յատուկ Երաժշտություն
Ապարտակ - Ադաջիո
Արամ Խաչատրյան

Ապարտակ - Ադաջիո

Հայելիով կինը
Հայելիով կինը
Խաղա առցանց