Հովհաննես Թումանյան

Երգչին

Ապա այն երգն ասա՛, երգիչ,
Որ հեծեծանք է միալար,
Այն սրտատանջ և մորմոքիչ
Երգը երգիր ինձ համար։

Սիրտս լիքն է լուռ վշտերով,
Շո՛ւտ, այն տխուր երգն հնչիր,
Եվ քո երգի նուրբ ձայներով
Արցունքներըս դուրս կանչիր։

Շատ թաքցրի սրտիս միջին

Զգայազուրկ մարդկանցից,
Այժմ ուզում եմ քո առաջին
Ողջ դատարկել իմ սրտից։

Դե շո՛ւտ արա, որ ինչպես թույն
Ինձ չըտանջեն հավիտյան,

Երգի՛ր, երգիչ, և նրանք իսկույն
Իմ աչքերում կերևան։

1890
Յատուկ Երաժշտություն
Վերհիշելով
Դավիթ Բալասանյան

Վերհիշելով

Արամյանց ամրոցը Ախթալայում
Արամյանց ամրոցը Ախթալայում
Խաղա առցանց