Ավետիք Իսահակյան
Վերջին հորձա՛նք իմ ցնորքի
Վերջին հորձա՛նք իմ ցնորքի,
Գրոհ տվիր կյանքիս վերջին,
Ձեռիդ անհուն բաժակ ոսկի`
Արբեցումի հրով վերջին:
Սեգ մազերդ օձախռիվ
Խճըճեցին ուղիս վերջին.
Անհագ հոգիս լցվեց լրիվ
Մահասրսուռ սիրով վերջին:
Արյունս հիմի աչքս առած`
Դեմդ եմ կանգնել դողով վերջին.
Սիրտս փռված` սիրուդ առաջ,
Մահ խոցեցիր սրով վերջին…
1927
Երևան
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Գեորգի Գյուրջիև
Հազվադեպ հատկանշական
Արևոտ օր
Խաղա առցանց