Ավետիք Իսահակյան
Ծաղիկ էի նորաբողբոջ
Ծաղիկ էի նորաբողբոջ,
Սարի լանջում, երկնի տակ.
Ինձ կըդյութեր առվի խոխոջ,
Ինձ կողջուներ արեգակ:
Գիշերները` աստղ ու լուսին
Վար կիջնեին երկնքեն,
ՈՒ հեքիաթներ ինձ կասեին
Կախարդական, ոսկեղեն:
Գառների հետ լուսածագին
Եկար սարը, ջա’ն աղջիկ,
Ինձ քաղեցիր, դրիր անգին
Կրծքիդ վրա գեղեցիկ:
Այնտեղ շքեղ` ես ապրեցա
Երազներով երջանիկ.
Սերըդ դավեց ինձ, սևաչյա’,-
Ես չորացա, ա˜խ,աղջիկ…
1892
Ս. Էջմիածին
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Կոմիտաս
Չինար ես
Գանգի նատյուրմորտ
Խաղա առցանց