Ավետիք Իսահակյան
Հեռավոր ծովի լռիկ ափերում
Հեռավոր ծովի լռիկ ափերում
Խոր վերքը սրտիս ընկած էի ես.
Անգըղն էր ժայռին կտուցը սրում,
Շուրջս ամայի` գերեզմանի պես:
Եվ տեսնում էի զմրուխտ ջրերով
Մի նավ էր սահում օրոր ու շորոր.
Բախտի հովերով, ծուփ – ծուփ թևերով`
Գըգվելով նիրհած ալիքներն անդորր:
Եվ երգում էին ոսկեղեն նավում,
Երբեմն ուրախ` անունըս տալիս,
Բայց մեկը տխուր ինձ էր երազում,
Անուշ աչերով վրաս էր լալիս …
1908
Ղազարապատ
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Արամ Խաչատրյան
Դիմակահանդես – Ռոմանս
Աշնանային բնապատկեր
Խաղա առցանց