Առավոտուն ծով ճաճանչում

Առավոտուն ծով ճաճանչում
Արտուտն ուրախ ճախրում է վեր,
Ցավ ու խավար չի ճանաչում`
Երգում է լույս, երգում է սեր:

Իսկ իմ սիրտը տխուր ու սև՛,
Շուրջըս` ավեր ու ցավեր.
Եվ իմ վշտոտ գլխի վերև
Արտուտն ուրախ երգում է սեր…

1905