Ալեքսանդր Ծատուրյան
Մի՛ վհատիր
Դարերով անբա՜խտ, դարերով թշվա՜ռ,
Իմ խղճո՛ւկ եղբայր, դու մի՛ վհատիր,
Որ կարծես ոսոխ, անգութ, անարդար
Քեզ հալածում է սև ճակատագիր։
Գիտեմ, չարության ծանր լծի տակ
Դու շա՜տ ես տանջվել ու շա՛տ համբերել.
Շա՜տ ես փափագել դու մի ա՛յլ վիճակ
Երկա՜ր հուսացել, երկա՜ր սպասել…
Բայց մի՛ վհատիր… Թո՛ղ խորին հավատ
Դեռ ալեկոծե քո տանջված հոգին.
Շատե՜րն են քեզ պես մնում հուսառատ
Ազատիչ գարնան քաջ հաղթանակին…
Եվ ի՞նչ կլիներ, թե դառն օրերին,
Մարդկային կյանքում, փոթորկի նման,
Ոսկեշող հույսեր սիրտ չըհուզեին,
Հավատը զոհվեր հուսահատության…
Վաղուց մարդկությունն անհույս, ցավագար
Վշտերի ծովում կըգտներ վախճան.
Չոր անապատի կըփոխվեր աշխարհ,
Կյանքը կըդառնար մըթին գերեզման…
1893
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Ավետ Տերտերյան
Սիմֆոնիա N3
Քնի հրեշտակ
Խաղա առցանց
