Ալեքսանդր Ծատուրյան
Ղարիբի երգը
Օ՜խտը սարով, օ՜խտը տարով,
Հե՜յ սիրական իմ աշխարհ,
Հեռացել եմ քեզմեն լալով.
Լալո՛վ ընկել սարե՜ սա՜ր։
Կյանք եմ մաշում, սև օր քաշում,
Ընկա՜ծ խալխի դըռներին.
Քո սերն է ինձ հալում, մաշում
Հոգիս կըտրում էդ սերին...
Կոււլեմ հողիդ կարոտն առնեմ
Հող ու ջըրիդ ես ղուրբա՜ն.
Ա՜խ, ո՞նց անեմ ճամփեդ բըռնեմ,
Բախտն է կապել իմ ճամփան...
Վա՜յ ղարիբին ո՛վ ա, ո՛վ չի
Վայո՜վ կյանքն է անցընում.
Դուրսը մեռնի, չոլում կորչի
Ո՞վ ա խեղճին հարցընում...
Հավանել
Պահպանել
Ուզում եմ կարդալ
Դարձիր առաջին մեկնաբանողը
Յատուկ Երաժշտություն
Արամ Խաչատրյան
Ջութակի կոնցերտ ռե մինոր
Ֆիրդուսին կարդում է «Շահ-Նամե» պոեմը Շահ Մահմուդ Ղազնևիին
Խաղա առցանց