Yatuk Poem Յատուկ Պոէմ պոեմ

Արշակ Չոպանյան

Երազ

Հեռավոր ու ամայի
Ծովերու մեջտեղ
Ես ունենալ կուզեի
Պալատ մը բյուրեղ.

Եվ երթայինք միասին
Քեզ հետ, սիրական,
Թաղել մեր սերն այդ բույնին
Մեջ առանձնության:

Մեր շուրջը, գիծ բաժանման
Երկնի և ծովուն,
Խաժ հորիզոն մ’հեշտական
Բոլորեր անհուն:

Հոն պատմեինք իրարու,
Հառած աչք աչքի,
Մեր խոլ երազն օդաչու,
Մեր երազն ոսկի:

Ու մեզ միայն լսեին
Լուռ ժայռերն անշարժ,
Մեզ միմիայն տեսնեին
Ամպերը շղարշ:

Ծովուն շշունջն իր խորին
Երգով վեհափառ
Օրորեր սե՛րը մերին,
Մինչև մահը գար…