Ավետիք Իսահակյան

Օտար աշխարհում ստրուկ ու գերի
Թառամեց, անցավ իմ կյանքը մատաղ:
Ա˜խ, ո՛չ մայր տեսա, ո՛չ սեր ընկերի,
Սրտիս մեջ` արցունք, աչքիս` սուտ ծիծաղ:

Կռո՛ւնկ ջան, կռո՛ւնկ, թռցրու ինձ քեզ հետ,
Տա՛ր իմ հայրենի երկիրն հեռավոր,
Մեր արևի տակ, ա˜խ, գոնե մեկ օր
Ծունչ առնեմ ազատ, մեռնեմ բախտավոր:

1919-1920