Ավետիք Իսահակյան

Դարդը հետս է, հետըս կուգա,
Ուր որ կերթամ – դադար չունիմ.
Ազիզ յարն էլ, որ ճար չանե,
Ո՞ վ կա դարման դարդոտ սրտին:

Հեռո˜ւ, հեռո˜ւ, հազար ծովեր,
Գլուխս առնիմ, երթամ, կորիմ.
Ցավըս հովին ու ծովին տամ,
Երկրե երկիր երթամ,կորիմ…

Սիրտս ու աշխարհ – դարդ ու դուման,
Ա˜խ, ուր կերթամ – դադար չունիմ.
Չոր գլուխըս չոլում թողնեմ
Անդարձ, անդարձ երթամ, կորիմ…

1898
Օդեսա