Ավետիք Իսահակյան

Արտուտն` ուսին, վարդը` սրտին,
Գարունն եկավ, ջա'ն գարուն,
Տուղտը` ծոցին, աստղը` ճակտին,
Գարունն եկավ, ջա'ն գարուն…

Արտուտն անուշ երգում է սեր,
Սիրտըս լո˜ւռ է, քանց ձըմեռ,
Էս ի՞նչ կարմիր վառ արև' է,
Սիրտըս մո˜ւթն է, քանց գիշեր:

1897