Մահերգ նահատակաց
Անոնց համար որ ինկան
Ըզմեզ ազատ ուզելով՝
Սրտերը մեր քովե քով
Կ'ըլլան այսօր մեկ խորան։
Անոնց հոգվոյն պաշտամունք
Մեր մեն մի խոհն է հիմա,
Դեպի անոնց կ'ամբառնայ
Մեր յոյսն ու սերն իբրեւ խունկ
Եվ մեր ցավի սըկիհեն
Անոնց մարմինն ու արյունն
Իբր անսահման սրբություն
Մենք կ'ընդունինք սրբօրեն։