Գուրգեն Մահարի

Գառների պես սպիտա՛կ
Քո դեմ իմ հույզերը.
Սպիտա՜կ են, սպիտա՜կ
Եվ քո նուրբ ուսերը:

Դու շուրջըս հյուսել ես
Լուսեղեն մի ցանց,–
Անհո՛ւյս են հույսերս,
Անո՛ւշ իմ ցավ:

Գիտեմ՝ կորուստ է անդարձ
Անհնար այս սերը.
Սիրում եմ քեզ, ի՛մ հանցանք,
Եվ իմ սերը սև է…