Եղիշե Չարենց

Ի՜նչ տրտում են զանգերը, քո՜ւյր, մայրամուտի,
Զանգերը թաց ու ցողաբո՜ւյր մայրամուտի...

Ահա կույսերը գնում են աղոթելու.
Սգահանդես, տրտում թափոր մայրամուտի...

Լուսամփոփի պես կախվել է երկինքը բիլ
Հոգուս վրա օ, սո՜ւրբ անդորր մայրամուտի...