Թիւնէլ չէք կրնար նստիլՀէք անձրեւի կաթիլներՊատերազմի հարուստի տուն չէք կրնար մտնելՓարթամ տան տանիքը չի վազեր որԵս եւ նմաններս զձեզ կը սիրենքԱռատութիւն կը բերէքՀացին քիլոն կʼաժաննայՍակայն քուն ունիմԳոնէ բարձիս վրայ մի կաթիք