Raffi
Պոետ
Թո՜ղ կույր ամբոխը ծաղրե քեզ, պոետ,
Թե երազամոլ քո հոգվո ցնորք`
Դարուս իրական պահանջմանցը հետ`
Էլ չէ համաձայն, զո՛ւր է քո շնորք:
Եվ խաժամուժի պետք չէ քեզ գովեստ,
Թո՜ղ ասեն՝ մարդու կյանքը գործնական
Պահանջում է հաց, ապրուստ և արհեստ,
Եվ ոչ սնոտիք բանաստեղծական:
Դու, մուզաների որդի սիրելի,
Անվեհեր սրտով հնչեցո՜ւր քնար,
Երգ քո ոգելից, վերին ազդմամբ լի
Մինչև հավիտյան կըսիրե աշխար:
Թո՜ղ արհեստասեր չոր փիլիսոփան
Քարոզե կյանքի մարմնավոր հոդված,
Բայց դու, հոգեկան խորհրդոց թարգման,
Քո սուրբ շրթունքով խոսում է աստված:
Երգե՜ դու պոետ, երգե՜ երգ անուշ,
Հնչեցուր քնարիդ լարերն ուժգին,
Եվ ոգևորված քո տաղեր քնքուշ
Գուցե զարթեցնեն հայի քնած հոգին…
Like
Save
Want to read
Be the first who will comment on this
Yatuk Music
Arno Babajanyan
Cello Concerto
Poet
Play Online