Paruyr Sevak
Մանուշակը
Մանուշակը մի ժամանակ,
Ինչքա՜ն առաջ` ի՞նչ իմանաք,
Եղել է մի շա՜տ գեղեցիկ,
Մի շա՛տ քնքուշ,
Անո՛ւշ աղջիկ:
Բայց եղել է շատ բացբերան.
Սրա խոսքը տարել նրան,
Նրա խոսքը բերել սրան,
Ինչքան գաղտնիք են վստահել,
Ոչ մի գաղտնիք նա չի պահել:
Խրատել է մայրը նրան,
Իսկ նա` էլի միշտ բացբերան:
Խրատել է մայրը մեկ է՛լ,
Իսկ նա գլուխ չի էլ թեքել:
Մի՛շտ խելքի է մայրը գցել,
Իսկ նա լեզուն չի էլ կծել:
Երբ տեսել է` օգուտ չկա,
Անիծել է մայրն աղջըկան.
«Դաշտերն ընկած`
Ապրես ծնկած,
Հե՛նց զորանաս`
Շո՛ւտ չորանաս,
Ու լեզուդ էլ
Բաց բերնիցըդ թող դուրս չգա,
Այլ բկիցըդ,
Ծոծրակիցըդ»:
Դրա համար
Մինչև հիմա
Մանուշակը ցողուն տալիս
Դեռ նոր ցցված`
Կեռանում է
Դեռ նոր բացված`
Թառամում է,
Իսկ ծաղիկն էլ դուրս է գալիս
Ոչ թե բերնից,
Այլ բկիցը
Եվ մինչևիսկ ծոծրակիցը...
Like
Save
Want to read
Be the first who will comment on this
Yatuk Music
Tigran Mansuryan
The sun of Autumn
It's spring
Play Online
