Հպանցիկություն

Երբ վերջալույսն է մխրճվում ամպերի մեջ` սանրի նման,

Ու հոտոտող բարակ քամին , շնիկի պես, կանգ է առնում

Ամեն թփի, ծառի, գուղձի և ամեն մի մարդու առաջ.

Ու երբ ցուրտը երիտասարդ ցույց է տալիս իր ուժն արդեն`

Ստիպելով շապիկ կոճկել ու մրմնջալ խոսքեր դժգոհ.

Ու երբ մթան թավշի վրա օրվա հաչոցն է խլանում,

Իսկ հատ ու կենտ լույսերն ասես դառնում են հին զարդանկար,-

Միամի՜տ եմ դառնում նորից,

Հավատում եմ արդարությա՛ն,

Ու թվում է, թե ես պիտի իմ... բնական մահով մեռնեմ...

14.XI.1963թ.
Երևան

Save

Want to read

Be the first who will comment on this

Yatuk Music

Pears, peaches and pitcher