Paruyr Sevak
Գարնան հրահմամբ
Երեկ` դեռ խոնարհ,
Երեկ` դեռ հլու,
Իմ սիրտը այսօր
Խաղա՜ղ - անարյո՜ւն ապըստամբության դրոշ է պարզել
Իշխանության դեմ ա՛յն բռնակալի,
Որ կոչվում է Խելք
Ու կոչվում Գլուխ:
Արյուն չի՜ թափվի.
Զորքեր մի՛ բերեք:
Արյուն չի՜ թափվի:
Բայց արյան եռքից
Երակ-զարկերակ
Խփում են արագ.
Ապըստամբության թմբուկ են զարկում:
Արյուն չի՜ թափվի:
Դրա փոխարեն`
Արյուն է թափում ծաղկած նռնենին,
Արյուն են հագել կին ու աղջիկներ,
Արյուն է հոսում երկնակամարով`
Արյուն արևի՜.
Որ լերդանալիս դառնում է վառ ամպ:
Եվ ի՞նչ է ուզում սիրտըս ապըստամբ:
Թե չեք հասկանում`
Դուրս եկեք փողո՛ց,
Դուրս եկեք փողո՜ց,
Ուր, տեսե՛ք, մարդիկ
Լքել են հիմա իրենց տաք մորթին
Ու հագել մի բան,
Որ հին մի բառով - անշուշտ` անհաջող-
Մետաքս է կոչվում,
Իսկ նոր մի բառով - նույնքա՛ն անհաջող`
Նեյլոն ու կապրոն:
Անցնում են, տեսե՜ք, կեցվածքներ պես-պես,
Ձևեր բյուրբազում,
Բոլորը` մսից - տա՜ք ու մարդկայի՛ն,
Կրծքների ներքո ո՛չ թե պաղ մարմար,
Այլ մսի կտոր,
Որ կոչվում է սի՜րտ,
Եվ ամե՜ն սրտում`
Խաղա՜ղ - անարյո՜ւն խռովություն է...
Կանանց աչքերում,
Տեսե՜ք,
Փլվել է ինքը երկինքը
Ու ծիծաղում է...
Շքահանդես է սարքել արբունքը-
Պատանիների շուրթերի վրա`
Բեղերի շարքով,
Կորություններով նորատիների,
Որ դեռ չեն զգում սուրբ կոչումն իրենց...
Մայիսյան արփին,
Տեսե՜ք,
Բազմահարկ շենքերի վրա
Իր նկարչության դասերն է տալիս,
Մի նկարչությո՛ւն,
Որ ձանձրացել է իրապաշտներից...
Քամին ձևեր է քանդում ու կերտում,
Ասես թե Լուվրի կամ Էրմիտաժի
Հազարէջանոց ալբոմ է թերթում,
Թերթածը կարգին չհասկանալով`
Երեխայի՛ պես...
Ես երեխա չե՜մ.
Լա՛վ եմ հասկանում:
Լա՛վ եմ հասկանում,
Եվ այդ պատճառով սիրտըս ուզում է
Ապըստամբության դրոշը ներկել
Արևի՛ հրում,
Ժպիտների՛ մեջ,
Երանգների՛ մեջ ցոլուն աչքերի,
Կանանց հանդերձի գույներո՛վ զառ-վառ,
Դեռատիների շիկնանքո՛վ խոսուն...
Սիրտըս պարզել է
Ի՜նքս էլ չգիտեմ, թե ինչի՞ դրոշ...
02.III.1959թ.
Մոսկվա
Like
Save
Want to read
Be the first who will comment on this
Yatuk Music
Arno Babajanyan
Expromt
The Houri with fruit
Play Online
