Paruyr Sevak
Ավազը՝ հովազ
Ես նա եմ նաև,
Որ հասկանում է,
Թե ինչու է միշտ ավազը լռում։
Նա հիշում է այն ջրհեղեղները
Նախապատմական,
Որոնց լուռ վկան նույն ինքն է որ կա,
Իսկ երբ չար քամին
Խաղում է նրա խեղճ ջղերի հետ՝
Հիշեցընելով
Նրա փառավոր անցյալը կորած
Ու նրա ներկան աննախանձելի,
Ավազը հանկարծ հովազ է դառնում՝
Ճանկըռտում քամու
Ու նաև մարդկանց
Լպիրշ աչքերը։
Ու նաև մարդկա՜նց,
Որ մոռանում են իրենց անցյալը։
15.XII.1959թ.
Երևան
Like
Save
Want to read
Be the first who will comment on this
Yatuk Music
Arno Babajanyan
Elegy
Aspiration
Play Online
