Ափսո՜ս...

Լըսի՛ր, սիրտըս երգ է ասում,
Նըվո՜ւմ, նըվո՜ւմ անդադար,
Լաց է լինում ու ափսոսում
Ինչ որ չըկար... ինչ որ կար...

Ափսոսում է ինքը իրան,
Այնպես կամա՜ց, այնքան խո՜ր...
Ափսո՜ս, որ չես լըսում նըրան―
Իմ սև սըրտին սըգավոր։